زندگینامه شهید علیرضا شمسی پور
شهید شمسی پور در خانواده ای مذهبی در سال ۴۲ در همدان متولد می شود، دوران ابتدایی را در دبستان سعدی می گذراند و متوسطه را در دبیرستان شهیدچمران، بعد از دبیرستان در سال ۶۰ برای گذراندن خدمت سربازی در لشکر ۲۸ سنندج اعزام و بعد از پایان دوره سربازی دواطلبانه وارد نیروی بسیج می شود. سال ۶۲ به مدت یک سال در پایگاه مقاومت بسیج مسجد امیرالؤمنین فعالیت می کند و رفته رفته بعد از خدمت در بسیج مقاومت وارد سپاه ناحیه همدان می شود و از سال ۶۳ که در سپاه ناحیه همدان مشغول انجام وظیفه بود، بسیار برای حضور در جبهه های نبرد حق علیه باطل به مناطق جنگی اعزام و بارها مجروح شده و در سه مرحله با تهاجم شیمیایی رژیم بعث عراق شیمیایی می شود.
شهید شمسی پور شخصیت باهوشی دارد و همزمان با حضور در جبهه ها، تحصیلات عالیه خود را نیز می گذراند، در عملیات کربلای ۴ معاون دسته می شود و پس از شهادت داریوش ساکی، عهده دار مسئولیت دسته غواصی، مدتی نیز فرمانده یکی از گروهان های غواصی شده و سپس به اطلاعات و عملیات نزد شهید بزرگوار علی چیت سازیان رفته و او را الگوی تمام عیار خود قرار می دهد. بعد از آنکه مسئول دسته شناسایی می شود، همراه با علی چیت سازیان و علی میرزایی در یکی از گشت های شناسایی می رود، در این مأموریت و در زمان شهادت حاج علی چیت سازیان، شمسی پور به همراه علی میرزاییان که در کنار شهید پیت سازیان هستند مجروح می شوند.
اواخر جنگ که می شود فرماندهی گردان را عهدار شده تا اینکه جنگ پایان می یابد و او همچنان آرام و قرار ندارد، گاهی همراه با کاروان راهیان نور برای روایتگری می رود و گاهی دیگر به عنوان جستجو گر نور در تفحص شهدا حضور می یابد و گاهی هم در سوریه به عنوان مدافع حرم آل الله.
«مصطفی طهوری» یکی از همرزمان و دوستان نزدیک شهید شمسی پور که از سال ۶۴ با این شهید والا مقام آشنا می شود در گفت و گو با خبرنگار رودآور می گوید: علی آقا ورزشکار ماهری بود و ما از ورزش دوچرخه سورای با یکدیگر آشنا شدیم و در جنگ تحمیلی نیز با هم بودیم.وی با بیان اینکه شمسی پور محبوب، محجوب، باگذشت و متواضع و همیشه خندان بود، اظهار کرد: شهید شمسی پور اخلاق حسنه و صورتی همیشه خندان داشت، در ولایتمداری زبانزد بود و در فرمانبری از فرمانده خود یعنی شهیدچیت سازیان نمونه یک رزمنده واقعی. شهید شمسی پور مدتی نیز مسئولیت بسیج ورزشکاران سپاه، رئیس هیئت دوچرخه سواری، مسئول تربیت بدنی سپاه استان، و رئیس هیئت مدیر خانه تیراندازی همدان را بر عهده می گیرد. همرزم شهید شمسی پور به حیا و تیزهوشی این شهید بزرگوار اشاره کرد و افزود: از آنجا که علی آقا ارادت ویژه ای به فرمانده خود شهید چیت سازیان داشت، تمام سعی و تلاشش بر آن بود تا خود را در رفتار، کردار و منش به مانند شهید چیت سازیان سازد و این شهید برای علی آقا یک الگو بود.
طهوری عنوان کرد: با آنکه خود شهید شمسی پور در هنگام تفحص شهدا در عملیات برون مرزی در عراق، پیکر مطهر شهدا را جستجو می کردند، اما در لحظه تشییع شهدای تفحص شده در شهر حضور یافته و برایشان اشک می ریخت، آنچنان حال وهوای عجیبی هنگام تشییع شهدا به او دست می داد که گویا با او حرف می زدند. وی از حسن خلق شهید شمسی پور نیز بارها سخن به میان آورد و گفت: برای شهید شمسی پور، دارا و ندار یکی بود، همان احترامی را که برای فرمانده اش می گرفت برای یک کارگر و یا یک سرباز هم همین گونه بود، ورزشکاران نیز ارادت ویژه ی به او داشتند چرا که همیشه خنده بر لبشان جاری بود و دلسوز برای همه، شخصیتی زیرک و دانایی که تمام قد دوست داشت جا پای شهید چیت سازیان بگذارد و تک تک برنامه های خود را با او هماهنگ می کرد و در آخر هم به مانند شهید چیت سازیان به شهادت رسید.
طهوری عنوان کرد: شمسی پور را به مهربانی، متانت و خلوص نیت می شناسند، در فوتبال، دوچرخه سواری، تیراندازی، شنا و غواصی و شمشیربازی نیز مهارت داشت، هر جا که قدم می گذاشت با ارتباط قوی که در این شهید بزرگوار موج می زد همه را جذب خود می کرد، از این شهید بزگوار دو فرزند دختر و پسر به‌یادگار مانده است.
به گفته «بهرام دوست‌پرست» نماینده کمیته جست و جوی مفقودین در همدان و همرزم این شهید والامقام، شهید شمسی پور در بسیاری از عملیات‌های دوران دفاع مقدس از ناحیه سر، دست و پا بارها مجروح می شود، با این وجود پس پایان جنگ و انجام وظیفه در سپاه ناحیه همدان، با اعلام فراخوان کمیته جست و جوی مفقودین به این کمیته می پیوندد، چنانچه با همکاری مجاهدانه او در بازه زمانی سال های ۷۰ تا ۷۲ موفق موفق به تفحص پیکر بیش از دو هزار شهید به همراه دیگر جستوگران نور می شود.
داغ مردم بی پناه سوریه و زجر و رنج کودکان سوری دلشان را سوزانده بود، خواب و خوراک نداشت، نه ایام جشن و عید می شناخت و نه شب و روزی، مدتی در جستجوی آرامش حقیقی به عنوان مدافع حرم به سوریه می رود، اما گویا نوای شهادت از جایی دیگر به گوشش می رسد، باز می گردد و نامه شهادتش را هنگام تفحص شهدا در عراق به دست می گیرد، جایی که گفت: “اینجا شهید باران است”
شهید علیرضا شمسی پور هفته گذشته، ساعت ۱۰ و ۳۰ دقیه صبح ۱۳ اردیبهشت ماه سال جاری در جریان تفحص شهدا در ارتفاعات کانی‌مانگا (پنجوین عراق) بر اثر اصابت مین والمری به درجه رفیع شهادت نائل می شود