سردار شهید اسلام، علی چیت سازیان به سال ۱۳۴۱ در خانواده‌ای مذهبی در شهر همدان چشم به جهان گشود. استقامت و اراده قوی از کودکی در چهره او آشکار بود. جرأت، تیزهوشی، توانائی جسمی از خصوصیات بارز وی بود. علاقه بسیار به ورزش بخصوص ورزشهای رزمی داشت. پرتلاش و با روحیه. بود دوران ابتدایی و راهنمایی را در میان فقر بسیار خانواده گذراند در حالیکه خود نیز برای امرار معاش خود و خانواده‌اش کار می‌کرد. وارد شدن به هنرستان مصادف بود با پیروزی انقلاب که بسان همگان در مسیر انقلاب قرار گرفت و با فرهنگ اصیل انقلاب اسلامی آشنا شد. به هنگام فرمان امام خمینی مبنی بر تشکیل ارتش بیست میلیونی از طریق هنرستان وارد بسیج گشته و در پادگان آموزشی قدس مشغول آموزش شد. هوش و ذکاوت او در کسب فنون نظامی بقدری بود که در مدت کوتاهی به عنوان مربی نیروهای آموزشی انتخاب شد. به عنوان مربی نیروهائی که توسط شهید چیت سازیان آموزش دیده‌اند بالغ بر چندین هزار نفر بود.با شروع جنگ تحمیلی و تجاوز دشمن بعثی این شهید بزرگوار شوق زیادی به رفتن در مناطق جنگی را داشت و با تشکیل گردان انصار الحسین(ع) مسئولیت آموزش گردان کوهستانی انصار الحسین(ع) را به عهده گرفت و به منطقه اعزام شد و به عنوان مسئول گروهان به خدمت خود ادامه داد. در عملیات مسلم بن عقیل با اینکه بیش از ۱۷ سال سن نداشت ۱۴۰ نفر از نیروهای بعثی را از داخل خاک عراق به پشت جبهه انتقال داد و شهامت و شجاعت خویش را به اثبات رسانید. با تشکیل تیپ انصار الحسین(ع) به عنوان مسئول اطلاعات و عملیات برگزیده شد. در بیشتر عملیاتها از جمله عملیات والفجر ۲ (که در این عملیات مجروح نیز گشت) و عملیات والفجر ۵،حضوری فعال داشت هم چنین درعملیات والفجر ۸ نیز یکی از چهره‌های فراموش نشدنی این عملیات بود. هنوز جاده ام القصر چهره زیبای او را که از شدت مبارزه گرد و غبار معطر جهاد بررویش نشسته بود، فراموش نمی‌کند. این یاور راستین امام با وجودی که مسئولیت سنگین اطلاعات و عملیات را به عهده داشت،ولی هیچ گاه از نیروهای مخلص بسیجی دور نمی‌شد دل از او نمی‌برید. و دیگر بار در عملیات انهدامی جزیره مجنون مجروح شد در عملیات کربلای ۴ و ۵ به عنوان مسئول محورهای عملیاتی لشگر به مبارزه با دشمنان خدا پرداخت. هنوز جای جای خاک شلمچه حماسه‌ها و رشادتهای او را در دل خویش بیادگار دارد. تیز هوشی و قدرت تصمیم گیری فوق العاده او باعث شده بود که فرماندهی محترم لشکر بگوئید: با وجود علی بسیاری از مشکلات عملیاتی ما حل می‌شود. او در میدان رزم چون مولایش علی(ع) می‌رزمید و شوق شهادت در دورنش موج می‌زد. سرانجام سردار و علمدار لشگر انصار الحسین در روز چهارشنبه ۸/۹/۶۶ در حین انجام یک ماموریتی شناسایی به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به لقاء محبوب و اصل گشت.
